pleść brednie

См. также в других словарях:

• pleść banialuki — {{/stl 13}}{{stl 7}} mówić rzeczy nieprawdziwe, nieprawdopodobne, opowiadać brednie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś plecie banialuki o czymś, o kimś. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pleść [i syn.] androny — {{/stl 13}}{{stl 33}} wygłaszać, opowiadać brednie, głupstwa; mówić od rzeczy :{{/stl 33}}{{stl 10}}Ktoś plecie, prawi, wygaduje androny. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wygadywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, wygadywaćduję, wygadywaćduje, wygadywaćdany, pot. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mówić bez sensu, pleść : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wygadywać brednie, bzdury. Co ty wygadujesz?! To… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• androny — blp, D. andronynów «głupstwa, brednie, banialuki» Prawić, pleść androny. ‹może z wł.› …   Słownik języka polskiego

• banialuka — ż III, CMs. banialukauce; lm D. banialukauk zwykle w lm «brednie, niedorzeczności, głupstwa» Pleść banialuki. Wierzyć w banialuki. ‹od imienia› …   Słownik języka polskiego

• duby — blp, D. dubybów daw., dziś tylko w wyrażeniu: Duby smalone «brednie, głupstwa, androny» Prawić, pleść duby smalone. Dziewczyna duby smalone bredzi, a gmin rozumowi bluźni. (Mickiewicz) ‹ruskie› …   Słownik języka polskiego

• farmazon — m IV, DB. a, Ms. farmazononie; lm M. ci farmazononi, te y, DB. ów 1. pot. «oszust, szalbierz, błazen» 2. tylko w lm, MB. y pot. «głupstwa, androny, brednie» Pleść, opowiadać farmazony. 3. przestarz. «liberał, niedowiarek, wolnomyśliciel, jakobin» …   Słownik języka polskiego

• głupstwo — n III, Ms. głupstwowie; lm D. głupstw 1. «coś, co nie ma sensu, głupie powiedzenie, głupi postępek; absurd, nonsens, niedorzeczność, bzdura, brednie» Gadać, pleść głupstwa. Narobić głupstw. Wybić komuś głupstwa z głowy. ◊ Palnąć głupstwo… …   Słownik języka polskiego

• mówić — ndk VIa, mówićwię, mówićwisz, mów, mówićwił, mówićwiony 1. «posługiwać się słowami dla komunikowania myśli i przeżyć; mieć zdolność mowy» Dziecko zaczyna mówić. Mówić komuś prawdę, brednie, bajki. Mówić wiersz. Mówić z kimś, komuś o ostatnich… …   Słownik języka polskiego

• duby smalone — {{/stl 13}}{{stl 7}} coś niedorzecznego, bezsensownego, głupiego; brednie, bzdury, androny (najczęściej w połączeniu z czasownikami {{/stl 7}}{{stl 8}}pleść, prawić, opowiadać {{/stl 8}}{{stl 7}}itp.) <rus.> {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień